Ik betrap me er zelf op het afval nog altijd keurig in de grijze bak te splitsen, ondanks het onlangs bekend gemaakte bericht dat de verwerker van het huisafval die splitsing in de bakken helemaal niet kan verwerken en dat uiteindelijk niets gerecycled wordt maar alles verbrand. En dat dat al zeker een jaar het geval is en met die wetenschap denk ik terug aan de keren dat ik een poging heb gedaan om een verkeerd gevallen plastic bakje uit het verkeerde vak van de bak te vissen om het alsnog in de juiste te krijgen. Zinloos blijkt nu. De afvalverwerker bleek helemaal niet in staat om de gesplitste bakken daadwerkelijk gesplitst in te zamelen en in plaats van de verwerker zich aan de gemaakte afspraken te laten houden kiest de gemeente anders. Zakelijk lag ik onlangs ook al in de clinch met een afvalverwerker, een andere dan de huisvuilophalers overigens. Ook zij gingen er opeens andere regels op na houden en ook daar moest de klant inschikken en volgde de gemeente de gedachtengang van de verwerker. Ik denk dan altijd, er was een aanbesteding, die hengelde je binnen met grote beloften en tegen de tijd dat de contracten getekend waren en er geen weg terug was brak je die beloften dus is er dan niemand bij de gemeente om op het contract te wijzen en te zeggen, hé jongen, of meisje, in elk geval, doe wat beloofd is. In beide gevallen gebeurde dat niet. Zakelijk niet en nu ook met het huisvuil niet. Het probleem wordt ergens anders neergelegd, namelijk de afnemer van de verwerkingsdiensten, in dit geval de huishoudens. Die mogen binnenkort alweer afval gaan scheiden, dit keer in zakken en in de grijze bak. Waar huishoudens met kleine, of ontbrekende tuintjes die zakken moeten laten is kennelijk niet bij het vragenrondje naar voren gekomen. Of het wellicht ongedierte aantrekt ook niet. Vanmorgen stond er een artikel in de krant. Over gemeenten waar gescheiden afval in vijfennegentig procent van de situaties zorgt dat alles de verbrander in gaat, omdat bij gescheiden afval slechts een maximum van vijftien procent vervuilt mag zijn. Gemeenten met een splitsing met zakken en grijze bak zijn daarin geen uitzondering. De enige echte oplossing is het splitsen aan de verwerker overlaten. Het mooiste voorbeeld vond ik het lege yoghurtpak, dat in het artikel beschreven werd. Een leeg yoghurtpak hoort bij PMD. Maar wat is leeg. Hoeveel resten yoghurt mogen nog in het pak zitten om het daadwerkelijk PMD te zijn en wanneer moet het bij het restafval. Een onmogelijke keuze, stelt het artikel maar een keuze die machinaal eenvoudig te maken is. De conclusie is wat mij betreft duidelijk. Eén bak, één keer in de week legen en de verwerker splitst. Sommige dingen moet je aan de professionals overlaten, en dan niet bij het ophalen.

Plaats een reactie